Auteur: Pepijn Verheyen

Wil je weten hoe je natuur kan inzetten binnen de zorg? Ga dan donderdag 8 december absoluut naar de studiedag ‘GROEN, UW MENTALE BOOST’ in het PXL te Hasselt. Verschillende sprekers wijzen daar op de mogelijkheden van groen met het oog op stressreductie bij het personeel binnen de (residentiële) zorgsector.

Waar ligt de klemtoon op deze studiedag? Wel, die komt vooral te liggen op de praktijk. Verder komt uiteraard ook het theoretisch aspect aan bod. En… alsof dat nog niet genoeg is krijgt elke aanwezige het boek ‘Groen, uw mentale boost’ mee naar huis!

PROGRAMMA

10.30u: Ontvangst 

11.00u: Verwelkoming en voorwoord

• Margot Cloet, gedelegeerd-bestuurder Zorgnet-Icuro

11.10u: Voorstelling van de publicatie “Groen, uw mentale boost” 

• Tamara van Reijen, Ergo- en tuintherapeut

11.30u: Praktijkvoorbeeld Sint-Franciscus Ziekenhuis: Heusden-Zolder: een hospitaaltuin voor het personeel 

• Tamara van Reijen, Ergo – en tuintherapeut 
• Kris Dexters, dienst communicatie SFZ 
• Ruben Standaert, Tuinontwerper, Centrum Duurzaam Groen 

12.30u: Lunch (soep, hoofdschotel, dessert en frisdrank)

13.30u: Lezing – De rol van groeninterventies op het vlak van stressreductie bij zorg- en verplegend personeel in ziekenhuizen 

• Agnes van den Berg, Bijzonder hoogleraar beleving en waardering natuur en landschap 

14.15u: Debat met vragenronde 

15.00u: Afsluiten doen we met koffie en Limburgse vlaai

‍

MEER INFO

INSCHRIJVEN

Als expertisebureau op het gebied van het ontwerpen en inrichten van gezonde natuur voor de menselijke gezondheid schreeuwen we het bij Natuur & Mens reeds jaren van de daken dat natuur, algemeen en meer specifiek in zorginstellingen, extra aandacht verdient.

Op EOS wetenschap verscheen recent een artikel van Ellen De Vrieze, Jan Mertens en An De Schrijver met de titel ‘Leven in het groen is gezond. Maar hoe groen zijn onze zorginstellingen?’ Hierin wordt gewezen op de positieve effecten van een groene leefomgeving op onze gezondheid en wijst men er terecht op dat desondanks de biodiversiteit onder druk blijft staan.

Link naar ‘Leven in het groen is gezond. Maar hoe groen zijn onze zorginstellingen?’

Daarnaast zetten we graag de website van Biodivers Zorggroen in de kijker. Op dit platform, gefinancierd door HOGENT, vind je handige informatie en krijg je via enkele simpele klikken op een interactief isometrisch perspectief van een zorgtuin heel wat algemene bruikbare tips.

Boost je gemoed met bloemen

In het fleurige handboek Doctor Flower vertelt auteur Sara Adriaensen je alles over de therapeutische geuren, kleuren en vormen van bloemen, gestoeld op haar psychologisch onderzoek. Zo ontdek je hoe de patronen in dahlia’s en orchideeën een effect hebben op onze concentratie, of hoe rozengeur onze stresslevels meetbaar doet dalen. En je leert om jouw bloemencreaties af te stemmen op je eigen behoeftes, van een herstellende ikebana tot een geurboeket voor een betere nachtrust.
 

• Ontspan beter, slaap beter, ervaar minder mentale vermoeidheid, fleur je humeur op… met bloemen.
• Ze de bloementherapie meteen in praktijk met de 10 DIY boeketten van florist Lise Duchateau (@sunkissed.flowers).
• Met concrete flower power tips en prachtige illustraties van Flore Deman.

‘Het kijken naar een bloem kan zelfs voor een lagere bloeddruk en een daling van de cortisollevels zorgen!

– Sara Adriaensen

Vanuit haar opleiding in de psychologie houdt Sara Adriaensen zich al meer dan twintig jaar bezig met de link tussen natuur en onze gezondheid. Als dochter van een apotheker en homeopaat avant la lettre was ze bovendien al van kleins af aan geboeid door de helende werking van planten en bloemen.

Meer info over het boek Doctor Flower

Een gesprek tussen Yuval Harari en Slavoj Zizek. Niet direct mijn persoonlijke mening of deze van Natuur & Mens, maar wel een interessante.

De benaderingen van Yuval en Slavoj zijn zeer gelijklopend. Hun relaas is leuk en hypothetisch tegelijk. Slavoj maakt grappige verwijzingen naar verleden en toekomst en probeert met tal van voorbeelden een zekere samenhang te schetsen. Yuval is zijn visionaire zelve waarbij je zoals steeds af en toe een zweem van cognitieve dissonantie ontwaart. Nu, dat beiden heren zichzelf een aantal keren tegenspreken, dat mag de pret niet bederven. Hun relaas en gedachtegang zijn op zijn zachtst gezegd aanstekelijk te noemen. Heel opvallend is hun visie op natuur. Voor zowel Slavoj als Yuval is natuur zowel de mens inclusief als elk mogelijk denkbaar proces dat zich eender waar in het universum kan voltrekken inclusief. Voor sommigen onder ons is dat misschien een brug te ver; het lijkt een tamelijk ongenuanceerde benadering. Bedenk wel dat deze aanname nog niet zo gek is. Dit mits je bereid bent natuur te bekijken door Yuval’s of Slavoj’s bril uiteraard. Een mooie filosofische denkoefening lijkt ons. We hoeven het trouwens niet eens te zijn, ook dat is natuurlijke diversiteit. Bij Natuur & Mens spreken we bijvoorbeeld over ongezonde en gezonde natuur.

Bekijk het filmpje en laat je meevoeren in de redenering die men hier naar voor schuift. Evalueer of wat je hoort je beroert. Lijkt dit zinnig, kan het filmpje je inspireren, verrijkt het je persoonlijke visie? Misschien wel? Net daarom is dit een must-see voor iedereen die respectvol met natuur – alleszins wat hij of zij verstaat onder natuur – omgaat.

Mijn hart verstokt als ik zie wat er momenteel in Nederland gebeurt. Alles wordt in de strijd gegooid om de burger op te zetten tegen de boer. Waarom schildert men de boeren af als vijand nummer één van waardevolle en klimaatbestendige natuur? Zo fout!

Persoonlijk vind ik dat hypocriet. Wie de geschiedenis kent en weet wat de huidige natuurdoelstellingen zijn begrijpt wat ik bedoel. Bijkomend is het zelfs niet de wilde natuur die ‘Europa’ wilt herstellen in Nederland en België, maar een natuur van heidegebieden, houtkanten, grasland… een type omgeving die door mensen en grazers via eeuwenlang ‘boerenbeleid’ vorm kreeg. Waren het niet de landbouwers, onze evolutionaire ‘opstap’ na onze periode als jager-verzamelaar, die het leven voor de nu gekoesterde en beschermde soorten nog meer dan in vervlogen tijden alle kansen gaven?

Aan mijn collega’s, Belgische en Nederlandse natuurvorsers, wil ik vragen eerlijk en menselijk te blijven. Met scepticisme en hokjesdenken bereiken we niets. Met dankbaarheid, open dialoog en vertrouwen wel. Wie echt een duurzame en inhoudelijke oplossing wenst gaat nu naast de boeren op de barricaden staan. Laat je niet misleiden door het stikstofdebat, dit is geen zwart-wit verhaal. Mensen, dieren en planten hebben recht op gezonde natuur. In veel gevallen hoort stikstof zelfs daar bij. En dus, vrienden, legt ruziemaken (of ruzie zoeken tegen boeren) weinig zoden aan de dijk.

lees verder.

2022, pleidooi voor een gezondere en gelukkigere mens en WILDE NATUUR

In dit nieuwe jaar staat er bij Natuur & Mens heel wat op stapel. Zo willen we sterk inzetten op ons natuurlabel, treden we rond mei 2022 met een nog duidelijkere natuurrespecterende visie naar buiten en werken we richtlijnen en een tool uit die menig particulier en professioneel kunnen helpen om te komen tot een natuur-goedgekeurde leefomgeving.

Een persoonlijke mensgerichte nieuwjaarsboodschap, die in lijn ligt met de doelstellingen van Natuur & Mens, lijkt enigszins cliché; bij deze wens ik, ook in naam van Natuur & Mens, eenieder dit jaar een goede gezondheid en veel geluk toe! Graag wil ik me opnieuw engageren hiertoe bij te dragen. Hoe? Door samen te werken aan gezondere leefomgevingen. Is niet in de eerste plaats een gezonde leefomgeving een vereiste voor gezondheid en geluk? Bestaat zo’n omgeving zonder natuur?

Een nieuwjaarsboodschap voor natuur – inclusief de mens – sluit daarbij naadloos aan:

Meer kansen voor wilde natuur!

Wilde natuur is echte natuur, vrije natuur. Dit type natuur is regeneratief, niet door de mensheid beheert, niet door de mensheid klein gehouden. Wilde natuur, dat zijn de dieren, de planten, de organismen en hun processen die aan ‘de controle’ ontsnappen.

Voor deze levensvormen en de belangrijke processen die ze leveren vraag ik respect. Natuur respecteren is een standpunt dat overigens ook gedragen wordt door Natuur & Mens. Slagen we er als mensheid in dat respect op te brengen dan is er immers hoop voor ons klimaat, onze gezondheid, onze biodiversiteit… Kortom, hoop voor onze gezamenlijke toekomst. Op naar een hoopvol 2022.

De uitdaging is deze: willen we het wilde deel van de wereld kunnen erkennen en eerbiedigen, ook in zijn meest alledaagse verschijningsvormen, dan moeten we het van meet af aan benaderen in zijn meest radicale anders-zijn.

Virginie Maris

Zou het niet heerlijk zijn mocht elke nieuwe ontwikkeling of grondige renovatie van een omgeving uiteindelijk leiden tot een echte gezonde en aantrekkelijke omgeving? Denk dan aan een plek die bruist van het leven, boordevol natuur zit, eentje die biodiversiteit, menselijke zelfontplooiing en ecosystemen faciliteert.

Nu komt er, misschien enigszins uit onverwachte hoek, een zeer verdienstelijke bijdrage die een kader biedt om te komen tot een waardevolle leefomgeving. Het is ‘Department Omgeving’ dat ons wijst op 10 kernkwaliteiten. Kernkwaliteiten die, wanneer we ze erkennen, de realisatie van een gezondere en een meer aantrekkelijke leefomgeving binnen handbereik brengen.

10 kernkwaliteiten

• gedeeld en meervoudig ruimtegebruik
• robuustheid en aanpasbaarheid
• klimaatbestendigheid
• inclusief samenleven
• herkenbaarheid, leesbaarheid en aantrekkelijkheid
• gezondheid
• erfgoed en landschappen
• energetische aspecten
• economische vitaliteit
• biodiversiteit, ecologische samenhang en bodemkwaliteit

Departement Omgeving ambieert met deze methodiek het opmaken van een leidraad die overheden en initiatiefnemers – publieke en private – kan helpen de 10 kernkwaliteiten te integreren in ruimtelijke ontwikkelingen. Het opzet: bijdragen tot een versterking van de kwaliteit van de leefomgeving.

Laat je inspireren! Een benadering via deze 10 kernkwaliteiten vormt een stevige basis waarop experten kunnen voortborduren. Hoewel er niet echt rekening werd gehouden met specifieke randvoorwaarden en er dus nood is aan een professionele vertaalslag, is dit een heel geslaagde tool; informatief, onderbouwd en zeer gebruiksvriendelijk.

Nee, ik ga het niet hebben over ufo’s, wel over een half mens half licht. De medemens die mijn inziens, de pedalen kwijt is. Dit kortverhaal verwijst naar de manier waarop mensen hoe langer hoe meer in het leven lijken te staan, over gedragingen waarbij we los zijn komen te staan van natuur.

Woensdag 27 oktober, 8h ’s avonds. Nog snel, voor het slapengaan, even samen met mijn vrouw de natuur in. Zij met aangepaste kledij, klaar om te gaan stappen, ik, onvoorbereid, met korte zomerbroek en sandalen aan. 

De eerste bocht om komen we bekenden tegen, we maken kort een praatje over de koetjes en kalfjes en zetten onze tocht weer verder.

Een goed kwartier later zijn we, zoals dat vaak het geval is, verwikkeld in een discussie over natuur. We bevinden ons in een afgelegen straatje midden in een natuurrijke omgeving. Hier blazen we regelmatig even uit, vooral in de late uurtjes. Het is stil, het is mooi en tamelijk zacht weer, we horen enkel het geblaat van schapen en het gemekker van geitjes. Dat kennen we, dit is een rustgevende vertrouwde route. Hier krijgen we ademruimte na een drukke dag.

Plots zien we ver voor ons uit, een lichtschijnsel. Rood en wit licht, dat fel beweegt. Hier slaan we niet onmiddellijk acht op, we praten verder. Naarmate we dichter komen merken we echter dat er meer aan de hand is dan we dachten. Lees verder

Kunnen we deze vraag deftig beantwoorden ten tijde van coronahysterie, klimaatscepsis en polarisatie; een periode waarin onze maatschappij en vele mensen die we hoog achten soms alle ratio lijken te zijn verloren?

Of we nog natuur zijn is nochtans een hedendaags gespreksonderwerp onder natuurvorsers. Dat is logisch, ook al kijken we niet allemaal door dezelfde bril, wij natuurvorsers zien wel stuk voor stuk dat de mens niet langer kiest voor de natuur, maar wil evolueren naar iets nieuws. Is dat half mens, half computer of machine? Er wordt alleszins gewag gemaakt van de transhumane mens; een mens die tot doel heeft de bestaande biologische en natuurlijke grenzen te doorbreken. Dat staat wars op ons respect voor het evolutionaire zelf en duidt op een wantrouwen in onszelf als natuurlijke soort. Uiteraard is dit zeer verontrustend; de mens die zichzelf in vraag stelt.

Vandaag is er meer vertrouwen in de wetenschap en de vooruitgang dan dat er is in het menselijk lichaam zelf. Vreemd, want het is overduidelijk dat de mechanismes van het evolutionaire lichaam de wetenschap tot nog toe met verve overtreffen.

Lees verder.