Nature Contact Training heeft te maken met het inzetten van (Oosterse) krijgs- en bewegingskunsten op een therapeutische manier, met meditatie, met ademhaling, met zelfmassage, met bloemen, met dieren, met bomen, met water, met planten… Het gaat om het maken van contact met natuur, met jezelf en met de ander via onze zintuigen, onze instincten, onze emoties, onze cognities en symbolen.
Met alles wat er me de afgelopen maanden overkomen is, lijkt mijn geest, bij tijd en wijle, onrustiger en chaotischer dan vroeger. Mijn brein gedraagt zich op die ogenblikken als een wild dier dat ongecontroleerd alle kanten opspringt. Ik merk bij mezelf dat ik in zo’n geval best een momentje van mentale rust en orde in mijn leven kan gebruiken. Dat helpt mij om te ontspannen en alles op een rijtje te zetten. Daar snak ik soms echt naar.
Wat me in deze context opvalt is dat rommelige, benepen binnenruimtes enorm kunnen storen. Zo erger ik me bijvoorbeeld mateloos aan onze kleine volgestouwde living. Is het omdat dergelijke ruimtes de onrust en chaos in mijn hoofd aanwakkeren? Wie weet?
In elk geval heb ik aan den lijve ondervonden dat – in tegenstelling tot een benauwde volgepropte leefruimte – een strandwandeling een echte verademing is. Letterlijk en figuurlijk. Waarom? Wat doet een weidse horizon aan de kust met mijn geest? Wat was het verschil met mijn kleine rommelige living? En bestaat er een oefening die mijn geest leegmaakt en ordent net zoals het turen naar een horizon aan de kust dat doet? Nieuwsgierig naar het antwoord? Ontdek het door verder te lezen via deze link.