Dit artikeltje gaat over hoe het geluid van golven die beuken op de rotsen, de wind die ruist door de bomen, een beekje dat kabbelt over wat stenen of een vogel die tsielpt in een boom, ons zenuwstelsel en ons brein beïnvloedt.
Ik herinner me nog goed de natuurwinkel in ons dorp. Een lijkbleke uitgemergelde man achter de toonbank die je achterdochtig aankeek terwijl er muziek van vogelgezang uit een ouderwetse radio in de ruimte weerklonk. Een beeld waar we nog steeds aan terugdenken. Het had toen zoiets raars en zweverigs.
Maar het was niet alleen in de plaatselijke natuurshop dat je dergelijke taferelen aantrof. In een andere winkel uit de regio, die inmiddels driemaal van naam veranderd is en ondertussen bekend staat onder de noemer Holland & Barett, was het indertijd van hetzelfde. Het geluid van fluitende vogeltjes, een fris regenbuitje of golven die rolden op het strand begeleidde steevast de bezoeker tijdens zijn aankopen. Op dat moment niet echt mijn ding. Zeker als toenmalige puber rook dit wat te veel naar geitenwollen sokken en het esotherische. Maar niets blijft hetzelfde. Zo is de laatstgenoemde winkel tegenwoordig gestopt met het afspelen van dergelijke natuurcd’tjes. Misschien wel jammer. Zeker als je onderstaande bevindingen, van recent onderzoek naar het effect van dergelijke geluiden op ons brein en op ons autonoom zenuwstelsel, erop naleest. Benieuwd? Lees verder