We zien hoe langer hoe meer interesse in de gezondheidszorg om natuur in te zetten bij of als therapie. Dit door mensen meer naar de natuur te brengen in de zin van het implementeren van natuurtherapie, ecotherapie, tuintherapie, “groene” beweging… of omgekeerd door meer natuur naar de mensen te brengen in de zin van het creëren van een helende omgeving, een therapeutische tuin… Natuur kan hierbij als groene achtergrond functioneren of kan de focus vormen van de interventie an sich.
Kinesisten, ergotherapeuten, sociaal werkers… maar ook psychologen en psychiaters tonen hoe langer hoe meer belangstelling voor de helende kracht van natuur. Zo publiceerde de ‘British Psychological Society’ in 2020 bijvoorbeeld een interessant artikel over ‘The use of talking therapy outdoors’. Zij zien dus, net als vele van hun collega’s uit de (geestelijke) gezondheidszorg, een grote meerwaarde van natuur als aanvullend middel op (gespreks)therapie. Maar wat zijn nu de voordelen van een outdoor therapieruimte tegenover een indoor therapieruimte? Met welke ‘issues’ krijgen we te maken als we (gespreks)therapie buiten in de natuur doen? Wat zijn bedenkingen van een “buitenkabinet” voor de therapeut en de cliënt? Lees het hier verder, en wie weet geraak jij als (psycho)therapeut overtuigd van de enorme meerwaarde van natuur als aanvulling op of als context voor je bestaande gamma aan behandelingen.